ас_Варвар_ас [9]  | |
| | | Семья: Coyz (супруга) | |  | | Написать письмо | В последний раз был 14:41 02-09-12 | | » Боевой уровень: 9 (869,720) +780,280
» Готовность армии: 100%
» Мана: 0 / 0
» Район: Dragons' Caves
|
| | Статистика | Протокол передач [>>]
Протокол боев [>>]
Протокол игр [>>] | Поставлено в рулетке: 40,208
Выиграно в рулетке: 21,595
Пройдено квестов: 2, 154 очков
| Всего боев: | 1,164 | | Выиграно: | 867 | | Проиграно: | 297 |
| | Всего игр: | 6 | | | Выиграно: | 3 | | | | Проиграно: | 3 | |  | 1,000 |
|
|
|
| Ресурсы | Умения | Навыки | | Рыцарь: 0 (0.00) +20.0
Некромант: 0 (4.46) +15.5
Маг: 0 (0.00) +20.0
Эльф: 0 (0.00) +20.0
Варвар: 6 (693.73) +206.3
Темный эльф: 1 (25.75) +24.2
Демон: 0 (0.00) +20.0
Гном: 0 (0.00) +20.0
Степной варвар: 0 (0.00) +20.0
Фараон: 0 (0.00) +20.0
Гильдия Охотников: 4 (432.44) +267.6
Гильдия Рабочих: 4 (917) +583
Гильдия Картежников: 0 (3) +7
Гильдия Воров: 0 (0)
Гильдия Рейнджеров: 0 (26) +74
Гильдия Наемников: 2 (197) +103
Гильдия Тактиков: 0 (0.00)
Гильдия Стражей: 0 (0.0)
Гильдия Искателей: 0 (0) +1600
Гильдия Лидеров: 0 (0) +80.0
Гильдия Кузнецов: 0 (0.08) +29.9 Гильдия Оружейников: 0 (0) +104 ( +) | |
| Личная информация |  >>Боевой уровень: 6 (97778) +92222
>>Боевой уровень: 8 (849899) +10101
Дзе мой край? Там, дзе вечную песьню пяе Белавежа,
Там, дзе Нёман на захадзе помніць варожую кроў,
Дзе на ўзвышшах Наваградскіх дрэмлюць суровыя вежы
І вішнёвыя хаты глядзяцца ў шырокі Дняпро.
Ты ляжыш там, дзе сіняя Прыпяць ласкава віецца,
Дзе Сафія плыве над Дзьвіною, нібы карабель...
Там, дзе сэрца маё зь першым крокам, як молат, заб'ецца,
Калі б нават сьляпым і глухім я прыйшоў да цябе.
Што сьляпым? Нават мёртвым успомню высокія зоры,
Над ракою чырвонай і цьмянай палёт кажаноў,
Белы ветразь на сініх, на гордых, як мора, азёрах,
І бары-акіяны, і неба - разьлівы ільноў.
Дзе мой край?
Там, дзе людзі ніколі ня будуць рабамі,
Што за поліўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме,
Дзе асілкі-хлапцы маладымі ўзрастаюць дубамі,
А мужчыны, як скалы, - ударыш, і зломіцца меч.
Дзе мой край?
Там, дзе мудрыя продкі ў хвоях паснулі,
Дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары,
А дзяўчаты, як дождж залаты. А сівыя матулі,
Як жніўё з павуціньнем і добрае сонца ўгары.
Там зьвіняць неўміручыя песьні на поўныя грудзі,
Там спрадвеку гучыць мая мова, булатны клінок.
Тая гордая мова, якую й тады не забудзем,
Калі сонца зь зямлёю ў апошні заглыбяцца змрок.
Ты - наш край.
Ты - чырвоная груша над дзедаўскім домам,
Лістападаўскіх зьнічак густых фасфарычная раць,
Ты - наш сьцяг, што нікому, нікому на сьвеце, нікому
Не дамо абсьмяяць, апаганіць, забыць ці мячом зваяваць.
Мы клянёмся табе баразной сваёй першай на полі
І апошняй ральлёй, на якую ўпадзём у журбе.
Мы клянёмся табе, што ніколі,
Ніколі,
Ніколі,
Так,
Ніколі ня кінем,
Ня кінем,
Ня кінем цябе.
|
|
